تاثیر ژل رویال بر میزان سیتو توکسیتی سلول های تک هسته ای خون محیطی بر علیه سلول های اریترولوسمی ردهk562 در شرایط آزمایشگاهی

ژل رویال که توسط زنبورهای کارگر ترشح می شود، دارای فعالیت های زیستی مختلفی در سلول ها و بافت های مختلف بدن می باشد. در این مطالعه تأثیر ژل رویال برسلول های تک هسته ای خون محیطی و سلول سرطانی رده k562و تاثیر آن بر سلولهای تک هسته ای خون محیطی و سپس مواجه این سلولها با سلول سرطانی k562مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه تجربی که بر روی سه نفر داوطلب به طور جداگانه و با سه بار تکرار صورت گرفت، سلول سرطانی k562(104سلول) و سلول pbmc (105سلول) باغلظت های متفاوت از ژل رویال (mg/ml100، mg/ml50، mg/ml25، mg/ml10، mg/ml5) به طور جداگانه و درشرایط استاندارد برای مدت زمان های 48و72 ساعت کشت داده شد. سپس اثر تکثیری آن برسلولهای pbmcو سلول سرطانی k562 با روش (mtt tetrazolium dye-reduction assay) بررسی شد. همچنین تعداد سلولهای زنده pbmc که به مدت 48 ساعت با ژل رویال مواجه شده بودند، با رنگ آمیزی تریپان بلو (tb) مورد بررسی قرار گرفت. از طرفی در تستanexin pi (فلوسایتومتری) تاثیر ژل رویال بر میزان سلول کشی سلولهای pbmc بر علیه سلولهای سرطانی k562 مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت. نتایج تست mttبه ما نشان داد که ژل رویال بر روی سلول هایpbmc در دو بازه زمانی 48 و 72 ساعت فاقد تاثیر خاصی از نظر میزان تکثیر سلولی بوده در صورتی که در همین بازه های زمانی روی سلولهای سرطانی k562 در غلظتهای 50 و 100 میلی گرم اثرات سیتوتوکسیک از خود نشان داد. همچنین در تستtb در مواجه این ژل با pbmc ما شاهد افزایش درصد سلولهای زنده نسبت به سلولهای مرده بودیم. در تست anexin pi(فلوسایتومتری) و مجاور سازی رقتهای مشخصی از این ژل، با سلولهای pbmc و مواجه این سلولها با سلولهای سرطانی ما شاهد افزایش میزان آپوپتوز و سلول کشی سلولهای سرطانی، نسبت به گروه کنترل نیز بودیم. با توجه به افزایش میزان آپوپتوز سلولهای سرطانی مواجه شده با سلولهای pbmc که با ژل رویال مواجه شده اند می توان نتیجه گرفت که ژل رویال می تواند در تقویت سیستم ایمنی بر علیه سلولهای سرطانی در جهت نابودی بیشتر آن موثر واقع شود. کلید واژه: ژل رویال، سلول سرطانی ، سلول های تک هسته ای خون محیطی